دست نامرئی در اقتصاد چیست؟

کریستینا ماساکی مالی ، کارت های اعتباری و محتوای مسافرتی را می نویسد و ویرایش می کند. وی 14+ سال تجربه با انتشارات چاپی و دیجیتال دارد.

مایکل سوننشین مدیر عامل سرمایه گذاری Grayscale ، بزرگترین مدیر دارایی ارز دیجیتال جهان است.

آریل شجاعت یک ویراستار ، محقق و چکنده با تجربه است. او برای چندین نشریه پیشرو در امور مالی ، از جمله Motley Fool و گذرنامه به وال استریت ، کارهای ویرایش و بررسی واقعیت را انجام داده است.

Investopedia / Madelyn شب بخیر

دست نامرئی چیست؟

دست نامرئی استعاره ای برای نیروهای غیب است که اقتصاد بازار آزاد را حرکت می دهد. از طریق منافع شخصی و آزادی تولید و مصرف ، بهترین علاقه جامعه ، به طور کلی ، برآورده می شود. تعامل مداوم فشارهای فردی بر عرضه و تقاضای بازار باعث حرکت طبیعی قیمت ها و جریان تجارت می شود.

اصطلاح "دست نامرئی" برای اولین بار در اثر معروف آدام اسمیت ، ثروت ملل ، برای توصیف چگونگی بازارهای آزاد می تواند افراد را تحریک کند ، که به نفع خودشان عمل می کنند تا آنچه را که از نظر اجتماعی ضروری است ، ایجاد کنند.

غذای اصلی

• دست نامرئی استعاره ای برای چگونگی عملکرد افراد خود با علاقه مندی از طریق سیستم وابستگی متقابل است.
• این وابستگی متقابل باعث می شود تا تولیدکنندگان به آنچه از نظر اجتماعی ضروری است ، حتی اگر ممکن است فقط به بهزیستی خود اهمیت دهند.
• آدام اسمیت این مفهوم را در کتاب خود در سال 1759 "تئوری احساسات اخلاقی" و بعداً در کتاب 1776 خود ، تحقیق در مورد طبیعت و علل ثروت ملل معرفی کرد.
• هر مبادله رایگان سیگنالهایی را ایجاد می کند که کالاها و خدمات با ارزش هستند و ورود آنها به بازار چقدر دشوار است.
• منتقدین استدلال می کنند که دست نامرئی همیشه نتایج سودمند اجتماعی ایجاد نمی کند و می تواند حرص و طمع ، بیرونی منفی ، نابرابری ها و سایر مضرات را ترغیب کند.

برای یادگیری تعریف دست نامرئی روی بازی کلیک کنید

چگونه دست نامرئی کار می کند

دست نامرئی بخشی از Laissez-Faire است ، به این معنی که رویکرد "رها کردن/رها کردن" ، به بازار. به عبارت دیگر ، این رویکرد معتقد است که بازار تعادل را بدون دولت یا مداخلات دیگری که مجبور به الگوهای غیر طبیعی می شود ، پیدا می کند.

آدام اسمیت ، متفکر روشنگری اسکاتلندی ، این مفهوم را در چندین نوشته خود معرفی کرد ، مانند تفسیر اقتصادی در کتاب خود ، تحقیق در مورد طبیعت و علل ثروت ملل (که اغلب فقط به ثروت ملل منتشر شده در سال 1776 و درنظریه احساسات اخلاقی منتشر شده در سال 1759. این اصطلاح که در دهه 1900 به معنای اقتصادی یافت می شود.

استعاره دست نامرئی دو ایده مهم را تقطیر می کند. اول ، معاملات داوطلبانه در یک بازار آزاد مزایای غیر عمدی و گسترده ای را ایجاد می کند. دوم ، این مزایا از اقتصاد تنظیم شده و برنامه ریزی شده بیشتر است.

هر مبادله رایگان سیگنالهایی را ایجاد می کند که کالاها و خدمات با ارزش هستند و ورود آنها به بازار چقدر دشوار است. این سیگنال ها ، که در سیستم قیمت ضبط شده اند ، به طور خودجوش مصرف کنندگان ، تولید کنندگان ، توزیع کنندگان و واسطه ها را که هر یک از برنامه های خود را دنبال می کنند - مستقیماً مستقیماً برای تحقق نیازها و خواسته های دیگران مستقیماً هدایت می کنند.

اصطلاح "دست نامرئی" فقط دو بار در ثروت ملل ظاهر می شود ، حجم حدود 1000 صفحه.

ملاحظات خاص

بهره وری و سودآوری در تجارت هنگامی بهبود می یابد که سود و ضرر و زیان را به طور دقیق منعکس کند آنچه سرمایه گذاران و مصرف کنندگان می خواهند. این مفهوم از طریق یک مثال مشهور در مقاله ای در مورد نظریه اقتصادی ریچارد کانتیلون (1755) به خوبی تعریف شده است ، کتابی که اسمیت مفهوم دست نامرئی خود را توسعه داده است.

استعلام اسمیت در مورد ماهیت و علل ثروت ملل در اولین انقلاب صنعتی و همان سال اعلامیه استقلال آمریکا منتشر شد. دست نامرئی اسمیت به یکی از اصلی ترین توجیهات برای یک سیستم اقتصادی سرمایه داری در بازار آزاد تبدیل شد.

در نتیجه ، آب و هوای تجاری ایالات متحده با این درک کلی توسعه یافت که بازارهای خصوصی داوطلبانه بیشتر از اقتصادهای دولتی هستند. حتی قوانین دولت گاهی اوقات سعی می کنند دست نامرئی را در بر بگیرند.

رئیس سابق فدرال رزرو بن برنانک توضیح داد که "رویکرد مبتنی بر بازار تنظیم شده توسط دست نامرئی است" که "هدف آن تراز کردن مشوق های شرکت کنندگان در بازار با اهداف تنظیم کننده است."

نمونه ای از دست نامرئی

کانتیلون یک ملک منزوی را توصیف کرد که به مزارع اجاره ای رقیب تقسیم شده است. کارآفرینان مستقل برای به حداکثر رساندن تولید و بازده خود ، هر مزرعه را اداره کردند. کشاورزان موفق تجهیزات و تکنیک های بهتری را معرفی کردند و فقط کالاهایی را که مصرف کنندگان مایل به پرداخت آن بودند ، به بازار عرضه کردند. وی نشان داد كه هنگام رقابت با منافع شخصی به جای اقتصاد فرماندهی صاحبخانه قبلی ، بازده به مراتب بیشتر بود.

چرا دست نامرئی مهم است؟

دست نامرئی به بازار اجازه می دهد تا بدون دولت یا مداخلات دیگری که آن را مجبور به الگوهای غیر طبیعی می کند ، به تعادل برسد. هنگامی که عرضه و تقاضا به طور طبیعی تعادل را پیدا می کنید ، از بیش از حد و کمبود جلوگیری می شود. بهترین علاقه جامعه از طریق منافع شخصی و آزادی تولید و مصرف حاصل می شود.

امروز دست نامرئی چگونه استفاده می شود؟

همانطور که رئیس سابق فدرال رزرو بن برنانک توضیح داد ، "رویکرد مبتنی بر بازار تنظیم شده توسط دست نامرئی است" که "هدف آن تراز کردن مشوق های شرکت کنندگان در بازار با اهداف تنظیم کننده است."

آدام اسمیت در مورد دست نامرئی چه گفت؟

آدام اسمیت در مورد دست نامرئی در نوشته های خود در دهه 1700 نوشت و خاطرنشان کرد: مکانیسم دست نامرئی به لطف افراد علاقه مند به اقتصاد و جامعه سود می برد. اسمیت از یک دست نامرئی "نامرئی" یاد می کند ، که مکانیسم های خودکار قیمت گذاری و توزیع در اقتصاد است که مستقیم و غیرمستقیم با مقامات متمرکز و برنامه ریزی از بالا به پایین تعامل دارد.

چرا دست نامرئی بحث برانگیز است؟

منتقدین استدلال می كنند كه این ایده كه بازیگران خود علاقه مند و سودآور در برخی از موارد بهینه اجتماعی همگرا خواهند شد ، به وضوح نادرست است و در عوض به طور طبیعی منجر به بیرونی منفی ، نابرابری های اقتصادی و اجتماعی ، حرص و آز و استثمار می شود. علاوه بر این ، رقابت ناشی از دست نامرئی می تواند در نهایت منجر به انحصار و تمرکز قدرت اقتصادی شود که هر دو برای جامعه نامطلوب هستند.

انتقادات دیگر در مورد این واقعیت که این مفهوم به این فرض متکی است که تولیدکنندگان می توانند به راحتی بسته به سودآوری نسبی آن در یک لحظه معین ، به راحتی از تولید یک نوع خوب به سایر موارد تغییر کنند. این هزینه های گاه و بیگاه برای تعویض و این ایده که افراد ممکن است درگیر شغلی شوند که از انجام آن لذت می برند ، یا اینکه بدون در نظر گرفتن سودآوری در یک خانواده منتقل شده است ، به حساب نمی آورد.

خط پایین

دست نامرئی این ایده است که تخصص در تولید می تواند افراد علاقه مند به خود را به تولید آنچه که از نظر اجتماعی ضروری است و به نفع همه باشد ، سوق دهد. این امر به این دلیل است که افزایش تخصص به طور طبیعی منجر به شبکه ای از وابستگی های متقابل می شود ، به گونه ای که یک کفش ورزشی به دیگران نیاز دارد تا خانه ، غذا ، لباس و غیره خود را تولید کند. در حالی که یک سازنده خانه برای کفش و دیگران به خاطر لباس ، غذای و غیره خود به کفش کفش و سایرین اعتماد خواهد کرد. نیروهای بازار و رقابت باعث می شود تا تولیدکنندگان بتوانند آنچه را که با کمترین هزینه سودآور است ، و همچنین تشویق پیشرفت و نوآوری فن آوری ، به نفع همه باشد.