آکادمی AMFIE - صندوق های سرمایه گذاری پیچیده

بسیاری از صندوق های سرمایه گذاری که از طریق AMFIE قابل دسترسی است ، صندوق های سرمایه گذاری غیر پیچیده ای هستند که باید مقررات مربوط به حمایت قانونی سرمایه گذاران را رعایت کنند. با این حال ، دسته دیگری از صندوق سرمایه گذاری وجود دارد که در مورد انتخاب سرمایه گذاری کمتر مقررات کمتری دارد و می تواند در طیف وسیع تری از دسته های سرمایه گذاری سرمایه گذاری کند. این صندوق ها صندوق های سرمایه گذاری پیچیده ای نامیده می شوند. علاوه بر سهام و اوراق بهادار ذکر شده ، صندوق های سرمایه گذاری پیچیده می توانند در این زمینه سرمایه گذاری کنند:

• کالاها
• سرمایه گذاری های تأثیرگذار ، مانند سرمایه گذاری خرد
• املاک و مستغلات مستقیم
• سهام

صندوق های سرمایه گذاری پیچیده می توانند به دو نوع صندوق مراجعه کنند:

• صندوق های سرمایه گذاری ساختاری ، و

• صندوق های سرمایه گذاری جایگزین (AIFS) ، یعنی صندوق های سرمایه گذاری که در محدوده دستورالعمل UCITS قرار نمی گیرند: صندوق های لگد غیرقانونی ، صندوق های سرمایه گذاری سهام خصوصی و سایر صندوق های پیچیده.

وجوه ساختاری چیست؟

صندوق های ساخت یافته نوعی صندوق سرمایه گذاری است که در آن بازده مورد انتظار بسته به شرایط خاص بازار از پیش تعریف شده ، کاملاً یا جزئی با عملکرد اساسی مرتبط است. زیربنایی می تواند یک سهم ، یک سبد سهام ، یک فهرست و غیره باشد.

این نوع صندوق دارای:

• بلوغ ثابت ، و
• غالباً در بلوغ حفاظت از سرمایه کامل یا جزئی ارائه می شود.

هنگام در نظر گرفتن یک صندوق ساختار یافته ، مهم است که به سناریوهای مورد استفاده به عنوان پایه ای برای محاسبات عملکرد ، همراه با شرایط بازپرداخت نگاه کنید.

صندوق های لگد غیر فعال چیست؟

صندوق های لگد غیرقانونی ، همانطور که از نام آنها پیداست ، مشمول مقررات سختگیرانه ای نیست که حاکم بر UCIT ها باشد. درعوض ، آنها طبق قوانین سرمایه گذاری اداره می شوند که از نظر تنوع ، انواع دارایی که در آن می توانند سرمایه گذاری کنند و محدودیت های نقدینگی را سخت تر می کنند.

محدودیت های نقدینگی پایین به این معنی است که صندوق های لگد غیرقانونی اغلب استراتژی هایی را اتخاذ می کنند که از کمترین مایع کلیه سرمایه گذاری های جایگزین است. بسیاری از صندوق های غیرقانونی و به ویژه آنهایی که استراتژی های داوری را اتخاذ می کنند ، فقط نقدینگی ماهانه برای اشتراک ها و نقدینگی سه ماهه برای بازپرداخت ها را فراهم می کنند ، که اغلب با یک دوره اعلامیه یک ماهه همراه است.

گذشته از اینکه در معرض مقررات کمتر محدود کننده قرار بگیرند ، صندوق های لگد غیرقانونی همان اهداف را دنبال می کنند که UCITS در صندوق های پرچین سرمایه گذاری می شود:

• عملکرد مطلق از عملکرد یک فهرست جدا شده است.

• عملکرد مثبت صرف نظر از شرایط بازار ؛وت
• نوسانات کم

از جمله صندوق های لگد غیرقانونی در یک نمونه کارها می تواند سطح تنوع خود را افزایش دهد زیرا عملکرد آنها تمایل ندارد که با سهام و اوراق قرضه ارتباط مستقیمی نداشته باشد.

صندوق های لگد غیرقانونی همچنین می توانند بازده تنظیم شده با ریسک بالاتر از صندوق های لگد UCITS را هدف قرار دهند زیرا آنها در معرض محدودیت های نظارتی کمتری هستند. با این حال ، همانطور که در بالا مورد بحث قرار گرفت ، سرمایه گذاران باید در نظر داشته باشند که این امر می تواند منجر به نقدینگی پایین تر شود.

صندوق های سهام خصوصی چیست؟

صندوق های سهام خصوصی ، همانطور که از نام آنها پیداست ، در شرکت هایی که در بورس اوراق بهادار ذکر نشده اند ، سرمایه گذاری کنید. در طی یک دوره چندین سال ، آنها با هدف فروش آنها برای به دست آوردن سود سرمایه ، از توسعه شرکت هایی که در آن سرمایه گذاری می شوند پشتیبانی می کنند. وجوه سهام خصوصی صندوق های بسته است ، به این معنی که آنها پس از مدت زمان مشخصی (معمولاً یک دوره ده ساله) زخمی می شوند.

صندوق های سهام خصوصی به سرمایه گذاران امکان دسترسی به کلاس دارایی را می دهد که به طور بالقوه می تواند بازده بالاتری را نسبت به سهام ذکر شده ارائه دهد. با این حال ، این سرمایه گذاری ها با سطح نقدینگی پایین ، سطح بالایی از ریسک سرمایه را به همراه دارند.

از آنجا که هیچ لیست بورس سهام وجود ندارد ، تخمین ارزش این نوع سرمایه گذاری تا رسیدن به سررسید دشوار است. سرمایه گذاران در صندوق های سهام خصوصی اغلب باید قبل از دیدن نتایج مثبت ، چندین سال صبر کنند. چند سال اول صندوق ممکن است منجر به اجرای منفی شود زیرا به تدریج نمونه کارها شرکت ها به دست می آید. اگر صندوق موفقیت آمیز باشد ، رشد سرمایه در نهایت به معنای این است که سرمایه گذاران این سود را به صورت سود سهام دریافت می کنند.

بودجه پیچیده دیگر چیست؟

سایر صندوق های پیچیده را می توان در طیف گسترده ای از دارایی مانند شراب ، آثار هنری ، کالاها یا املاک و مستغلات سرمایه گذاری کرد. این وجوه طبق آیین نامه حاکم بر UCIT ها قرار نمی گیرند و نقدینگی آنها ممکن است به شدت تحت تأثیر شرایط نامطلوب بازار باشد.

هنگام سرمایه گذاری در صندوق های پیچیده ، چه خطراتی را باید در نظر گرفت؟

در حالی که صندوق های سرمایه گذاری پیچیده می توانند به تنوع یک نمونه کارها کمک کنند و فرصت های جالبی را برای سرمایه گذاران فراهم کنند ، آنها همچنین خطرات بیشتری نسبت به صندوق های سرمایه گذاری غیر پیچیده دارند ، تا حدودی به دلیل قوانینی که باید به آنها رعایت کنند ، به همان اندازه سختگیرانه نیستند ، به این معنی که سرمایه گذاران از حمایت قانونی کمتری برخوردار هستندبشردر زیر لیستی از برخی از خطرات اصلی یک سرمایه گذار هنگام سرمایه گذاری در صندوق های پیچیده با آن روبرو خواهد شد:

ریسک مدیریت: خطر اینکه تیم مدیریت ناکارآمد باشد یا تحت تأثیر قرار گیرد. مدیران صندوق که در همان کلاس دارایی قرار دارند با همان استراتژی سرمایه گذاری می توانند با استفاده از بازده تنظیم شده ریسک خود مقایسه شوند. با این حال ، مقایسه باید در کل چرخه بازار انجام شود.

ریسک بازار: ریسک بازار امکان تجربه ضرر در نتیجه عواملی است که بر عملکرد سرمایه گذاری در بازارها تأثیر می گذارد. این ممکن است در نتیجه تغییر در نرخ بهره ، نرخ ارز خارجی ، قیمت کالاها ، رویدادهای ژئوپلیتیکی یا رکود اقتصادی افزایش یابد. در حالی که تنوع ریسک بازار را از بین نمی برد ، می تواند ریسک خاص مرتبط با عملکرد یک امنیت خاص را کاهش دهد و از این رو مهم است که اطمینان حاصل شود که سرمایه گذاری ها در کلاس ها و بازارهای دارایی مختلف متنوع هستند.

در مورد صندوق سرمایه گذاری پیچیده ، عملکرد به بازارهایی که در آن سرمایه گذاری می شود با استراتژی هایی که اعمال کرده است ، بستگی زیادی خواهد داشت. در حالی که صندوق های سهام خصوصی ، که روی دارایی های ثبت نشده سرمایه گذاری می کنند ، به همین ترتیب در معرض خطر بازار قرار نمی گیرند ، اما از طریق شرکت هایی که در آن سرمایه گذاری می کنند ، در معرض ریسک مالی ، صنعتی و کارآفرینی قرار می گیرند. علاوه بر این ، قیمت بازار سهام دارای لیست عمومی بر ارزش تحقق هر شرکت نمونه کارها در هنگام فروش تأثیر می گذارد.

ریسک نقدینگی: وجوه پیچیده به دلیل انواع دارایی هایی که در آن سرمایه گذاری می کنند ، نقدینگی کمتری نسبت به صندوق های UCITS سنتی ارائه می دهند که تجارت آن دشوار است. انواع خاصی از صندوق های پیچیده ، مانند سهام خصوصی و صندوق های املاک و مستغلات معمولاً صندوق های بسته بسته هستند ، به این معنی که سرمایه گذار نمی تواند قبل از سررسید برداشت کند.

ریسک ارز: این نوع ریسک به قرار گرفتن در معرض ارزی کلیه سرمایه گذاری های اساسی در صندوق بستگی دارد.