مداخله بانک مرکزی

مداخله بانک مرکزی زمانی اتفاق می افتد که یک بانک مرکزی ارز خود را در بازار ارز خریداری کند تا ارزش خود را در برابر ارز دیگری افزایش دهد (یا).

چرا بانک های مرکزی مداخله می کنند؟

مداخله معمولاً زمانی اتفاق می افتد که پول یک کشور تحت فشار بیش از حد رو به پایین یا رو به بالا از طرف بازیکنان بازار ، معمولاً دلالان قرار می گیرد.

کاهش قابل توجه در ارزش ارز اشکالاتی زیر دارد:

• این قیمت کالاها و خدمات وارداتی را بالا می برد و باعث تورم می شود. این باعث می شود بانک مرکزی به افزایش نرخ بهره ، که احتمالاً به بازارهای دارایی و رشد اقتصادی آسیب می رساند. این همچنین می تواند منجر به خسارات اضافی در ارز شود.
• یک ملتی که دارای کسری بزرگ حساب جاری است (کالاها و خدمات بیشتری را از آنچه از خارج از کشور می فروشد) که وابسته به ورود خارجی سرمایه است ، ممکن است در تأمین مالی کسری خود ، کاهش خطرناک باشد ، که برای حفظ ارزش به افزایش نرخ بهره نیاز داردارز و می تواند عواقب جدی در رشد را به خطر بیندازد.
• این نرخ ارز شرکای تجاری کشور را بالا می برد و قیمت صادرات آنها را در بازار جهانی افزایش می دهد. این امر همچنین باعث کندی جدی اقتصادی خواهد شد ، به ویژه برای کشورهای وابسته به صادرات.

اگر ارز محلی از سطحی قدردانی کند که صادرات داخلی را برای کشورهای خارجی گرانتر می کند ، بانک های مرکزی غالباً ارز خارجی خریداری می کنند و ارز محلی را می فروشند.

بنابراین ، بانک های مرکزی عمداً نرخ ارز را برای بهره مندی از اقتصاد محلی تغییر می دهند.

معنی و اشکال مداخله

مداخله ارزی چندین شکل و شکل به خود می گیرد. در اینجا رایج ترین وجود دارد:

مداخله کلامی

همچنین به عنوان "فک" شناخته می شود. این امر زمانی اتفاق می افتد که مقامات بانک مرکزی یک ارز "صحبت می کنند" (یا "صحبت کردن"). این یا با تهدید به انجام مداخله واقعی (خرید واقعی/فروش ارز) انجام می شود ، یا به سادگی با نشان دادن اینکه ارز کم ارزش یا بیش از حد ارزش دارد.

این ارزانترین و ساده ترین شکل مداخله است زیرا شامل استفاده از ذخایر ارزی نیست. با این وجود ، سادگی آن همیشه به معنای اثربخشی نیست. کشوری که بانک مرکزی آن شناخته شده است که بیشتر و بیشتر از سایر کشورها مداخله می کند ، معمولاً در مداخله کلامی مؤثرتر است.

مداخله عملیاتی

این خرید یا فروش واقعی ارز توسط بانک مرکزی یک کشور است.

مداخله هماهنگ

این اتفاق می افتد که چندین کشور با استفاده از ذخایر ارز خارجی خود ، در بالا رفتن یا پایین آمدن یک ارز خاص با هماهنگی می کنند. موفقیت آن به وسعت آن (تعداد کشورهای درگیر) و عمق (مقدار کل مداخله) بستگی دارد.

مداخله هماهنگ همچنین می تواند کلامی باشد وقتی که مقامات چندین کشور در ابراز نگرانی خود در مورد یک ارز به طور مداوم در حال سقوط/افزایش ارز متحد می شوند.

مداخله استریل

هنگامی که یک بانک مرکزی مداخلات خود را عقیم می کند ، این اقدامات را از طریق عملیات بازار آزاد جبران می کند. هنگامی که بانک مرکزی اوراق بهادار کوتاه مدت را به فروش می رساند ، می توان یک ارز را استریل کرد تا در نتیجه مداخله ، وجوه اضافی در گردش را پس بگیرد.

وقتی اقدام در بازار ارز مطابق با سیاست های پولی و خارجی است ، مداخلات ارزی فقط بدون استفاده (یا تا حدی استریل) انجام می شود.

این اتفاق در مداخلات هماهنگ "توافق نامه پلازا" در سپتامبر 1985 رخ داد ، هنگامی که G7 با خرید ارزهای خود و فروش گرین بازپرد ، باعث افزایش بیش از حد دلار شد.

این اقدام سرانجام موفقیت آمیز بود زیرا با حمایت از سیاست های پولی همراه بود. ژاپن پس از آن آخر هفته نرخ بهره کوتاه مدت خود را با 200 گرم در ثانیه افزایش داد و نرخ 3 ماهه Euroyen به 8. 25 ٪ افزایش یافت و سپرده های ژاپنی را از همتای آمریکایی خود جذاب تر کرد.

نمونه دیگر از مداخله غیرقانونی در فوریه 1987 در "لوور توافق" بود که G7 به نیروهای خود پیوست تا جلوی فروپاشی دلار ایالات متحده را بگیرد.

به همین مناسبت ، فدرال رزرو در یک سری از سفت شدن پولی شرکت کرد و نرخ 300 bps را به 9. 25 ٪ در ماه سپتامبر افزایش داد.

تأثیر در بازارهای ارزی

قبل از لیست عوامل مداخله موفق FX ، تعریف "موفقیت" مهم است.

یک بانک مرکزی که حدود 5 میلیارد دلار برای مداخله خرج می کند و می تواند ارزش ارز خود را حدود 2 ٪ در برابر ارزهای اصلی در طی 30 دقیقه آینده افزایش دهد/افزایش دهد.

حتی اگر ارز به پایان برسد که دستاوردهای خود را در دو جلسه معاملاتی بعدی از دست می دهد ، توانایی اثبات شده آن بانک مرکزی برای جابجایی بازار در وهله اول به نوعی احترام می گذارد تا دفعه بعدی که "تهدید" می کند.

• مسائل اندازه. بزرگی مداخله معمولاً متناسب با حرکت حاصل از ارز است. بانکهای مرکزی مجهز به ذخایر قابل توجهی از ارزهای خارجی (که معمولاً به دلار در خارج از ایالات متحده می پردازند) آنهایی هستند که بیشترین احترام را در مداخلات FX دارند. از Q3 2003 ، سه بانک مرکزی با بیشترین میزان ذخایر FX عبارت بودند از: بانک ژاپن (550 میلیارد دلار). بانک چین (346 میلیارد دلار) و بانک مرکزی اروپا (330 میلیارد دلار).
• زمان سنجی . مداخلات موفق FX به زمان بندی بستگی دارد. هرچه مداخله بیشتر تعجب آور باشد ، احتمال بیشتری وجود دارد که بازیکنان بازار با ورود زیادی از سفارشات ، از محافظت خارج شوند. در مقابل ، هنگامی که مداخله تا حد زیادی پیش بینی می شود ، شوک بهتر جذب می شود و ضربه کمتر است.
• تکانه. برای اینکه عنصر "زمان بندی" به بهترین وجه کار کند ، هنگامی که ارز در جهت مورد نظر مداخله حرکت می کند ، مداخله به طور ایده آل انجام می شود. حجم زیادی از بازار FX (1. 2 تریلیون دلار در روز) هرگونه مداخله 3-5 میلیارد دلار را کوتوله می کند. بنابراین بانک های مرکزی معمولاً سعی می کنند از مداخله در برابر روند بازار خودداری کنند و ترجیح می دهند منتظر جریانهای مطلوب تر باشند. این ممکن است از طریق استقرار کلامی (فک بندی) انجام شود ، که با شروع مداخله واقعی ، لحن کلی را برای یک عمل مثمر ثمر تر تعیین می کند.
• عقیم سازیبانک های مرکزی که درگیر اقدامات سیاست های پولی در راستای اقدامات FX خود (مداخله غیرقانونی) هستند ، احتمالاً باعث ایجاد تغییر مطلوب تر و ماندگار در ارز می شوند.

پیامدهای معامله گران

• در طی مداخلات بانک مرکزی ، به معامله گران ارز توصیه می شود هنگام ارسال سفارشات مراقبت بیشتری کنند و ضررهای متوقف را انتخاب کنند.
• توصیه نمی شود علیه جریان های مداخله تجارت کنید. به عنوان مثال ، یک سفارش فروش واحد توسط یک بانک مرکزی می تواند یک سری سفارشات متوقف شده توسط بازیکنان را ایجاد کند که فروش را تشدید می کند و شکاف هایی را در بازار ایجاد می کند.
• اگر اصرار دارید که در برابر بازار تجارت کنید ، سفارشات متوقف کردن شما باید تا حدودی به موقعیت های شما نزدیک تر از شرایط عادی بازار باشد.
• از سطح پشتیبانی آگاه باشید. این نزدیک به این نقاط (معمولاً زیر آنها) است که در آن بانک های مرکزی برای بلند کردن ارزها قدم می گذارند.

اطلاعات بیشتر در مورد بانکهای اصلی مرکزی از سراسر جهان بخوانید:

اصطلاحات مرتبط

یک بانک مرکزی سازمانی است که ارز یک کشور یا گروهی از کشورها را مدیریت می کند و عرضه پول را کنترل می کند. بانک های مرکزی ، که همچنین به نام بانکهای ذخیره نیز نامیده می شوند ، به دلیل این امر به وجود آمدند.

فدرال رزرو بانک مرکزی ایالات متحده است. فدرال رزرو که اغلب از آن به عنوان فدرال رزرو استفاده می شود ، یک نهاد مستقل است که در 23 دسامبر 1913 توسط کنگره تأسیس شد. قبل.

بانک Norges بانک مرکزی نروژ است. و ثبات اقتصادی در نروژ را ارتقا می بخشد. بانک Norges همچنین صندوق بازنشستگی دولت جهانی و ارز خارجی خود بانک را مدیریت می کند.

سفارش توقف سفارش برای خرید بالاتر از بازار یا فروش زیر بازار با قیمت معینی است. این یک دستورالعمل برای کارگزار شما است که تجارت را در سطح خاصی انجام دهید که کمتر باشد.

راهنمای رو به جلو ابزاری است که توسط یک بانک مرکزی برای تلاش و تأثیر انتظارات بازار از سطح آینده نرخ بهره استفاده می شود."راهنمایی رو به جلو" در سیاست پولی به معنای ارائه برخی از اطلاعات است.< Pan> فدرال رزرو بانک مرکزی ایالات متحده است. فدرال رزرو که اغلب از آن به عنوان فدرال رزرو استفاده می شود ، یک نهاد مستقل است که در 23 دسامبر 1913 توسط کنگره تأسیس شد. قبل.