تعیین هزینه سرمایه می تواند یک موضوع دشوار برای سودآوری باشد

تعیین هزینه سرمایه می تواند یک موضوع دشوار برای سودآوری باشد

سوالی که برای رهبران دارایی مراقبت های بهداشتی مهم است این است که "هزینه سرمایه ما چیست؟"

به نظر می رسد این سوال مهم پاسخ ساده ای دارد. اما مانند بسیاری از چنین سؤالاتی ، پاسخ به زمینه و دانش نیاز دارد. به عنوان مثال باید بدانید:

• تفاوت بین هزینه سرمایه و نرخ مانع
• چگونه هزینه سرمایه تعیین می شود
• چقدر سودآوری در مورد مالیات باید فکر کند
• تعاریف مقدار فعلی خالص (NPV) ، نرخ داخلی بازده (IRR) و مقدار ترمینال (تلویزیون) و نحوه استفاده از آنها (به نوار کناری زیر مراجعه کنید.)

رهبران امور مالی بیمارستان های غیرانتفاعی و سیستم های بهداشتی باید به دو دلیل مهم از این موضوع مراقبت کنند:

1. بازده سرمایه همان چیزی است که به دست آمده به جای آنچه در هنگام استفاده از هزینه مناسب سرمایه یا نرخ مانع برنامه ریزی شده بود ، و بازده سرمایه بیش از هزینه سرمایه همان چیزی است که از رشد ساخته شده است.
2. در صورتی که به نظر می رسد که این هزینه بیش از حد به نظر می رسد که هزینه های خود را از دست بدهد ، و احتمالاً پرداخت بیش از حد ، ممکن است سازمانی را در معرض خطر از دست دادن وضعیت معافیت مالیاتی خود قرار دهد.

ریسک پروژه به عنوان یک عامل تعیین کننده در انتخاب میزان استفاده

سؤالات اصلی سیستم سلامت که مدیران مالی باید بپرسند عبارتند از: این عبارتند از:

• از چه هدفی از هزینه سرمایه یا رقم موانع استفاده می شود؟
• آیا این پروژه به عنوان مؤلفه اصلی شرکت تجاری موجود در بیمارستان محسوب می شود؟
• یا آیا باید از نرخ های متفاوت از هزینه سرمایه خود استفاده کنیم ، مانند نرخ مانع یا نرخ متناسب با خطر پروژه؟

به عنوان مثال ، هزینه سرمایه ممکن است برای ارزیابی یک مرکز جراحی سرپایی جدید و غیر بیمارستانی ، مرکز تصویربرداری یا برنامه دستیابی و توسعه پزشک مناسب نباشد زیرا خطرات آن پروژه ها اساساً و به وضوح متفاوت از و بالاتر از خطرات مربوط به بیمارستان اصلی هستند-تجارت مبتنی براز طرف دیگر ، استفاده از هزینه سرمایه می تواند برای یک پروژه نگهداری خدمات یا تقویت خدمات در بیمارستان مناسب باشد. سرانجام ، اگر هدف سازمان افزودن ارزش و رشد مالی باشد ، ممکن است مناسب باشد که از نرخ موانع بالاتر استفاده شود.

به طور خلاصه ، تصمیم به استفاده از هزینه سرمایه سازمان ، هزینه تنظیم ریسک سرمایه یا نرخ موانع مبتنی بر سیاست ، بر اساس رسالت و اهداف خود به هر سازمان مربوط می شود.

محاسبه هزینه سرمایه

حقیقت این است که هزینه سرمایه واقعاً می تواند هر چیزی باشد که یک سازمان بخواهد آن باشد ، تا زمانی که سازمان برای عواقب آن انتخاب آماده شود.

به عنوان مثال ، می توان از هزینه کم سرمایه یا نرخ مانع استفاده کرد ، جایی که بسیاری از پروژه ها می توانند آستانه را برآورده کنند. نتیجه این خواهد بود که تعداد زیادی انجام می شود و بسیاری از حامیان مالی پروژه خوشحال می شوند. اما پول نقد می تواند کاهش یابد ، حاشیه ها می توانند از بین بروند و رشد درآمد می تواند معکوس شود ، احتمالاً باعث ایجاد پریشانی مالی می شود.

در مقابل ، هزینه بالای سرمایه یا نرخ مانع به معنای این است که بسته به دیدگاه سازمان ، ممکن است خوب یا بد باشد ، که ممکن است خوب یا بد باشد.

در هر صورت ، ما فقط در مورد هزینه سرمایه بحث می کنیم و نه یکپارچگی پیش بینی های مالی که همراه با هر برنامه پروژه است.

برای یک بیمارستان غیرانتفاعی یا سیستم بهداشتی ، مانده صندوق و ادعای درآمدی که رشد می کند این صندوق با ارزش یک شرکت معامله گر یا خصوصی و سودآور مشابه است. تنها تفاوت معنی دار این است که به جای سهامداران ، بیمارستان های غیرانتفاعی و سیستم های بهداشتی دارای جوامع و ذینفعانی هستند که به آنها چیزهای مهم زیادی را مدیون هستند ، از جمله بازده مالی بیان شده در قالب خدمات بهتر ، هزینه بهتر و نتایج بهداشتی بهتر.

یک نمای عینی

یک روش عینی تر برای ارزیابی هزینه سرمایه وجود دارد. ارزیابی هزینه های سرمایه به بازار اوراق بهادار سهام عدالت و مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه (CAPM) متکی است ، که معادل نرخ بازده مورد نیاز سهامداران با نوسانات یا ریسک آن بازده است.

CAPM ، که هزینه یک شرکت سرمایه گذاری یک شرکت (KE) را محاسبه می کند ، سپس برای محاسبه میانگین وزنی یک تجارت سرمایه (WACC) استفاده می شود ، که شامل ارزش بازار هم سهام و هم بدهی خالص است (به عنوان مثال ، بدهی به علاوه سهام ترجیحی به علاوه اقلیتبهره کمتر از پول نقد و سرمایه گذاری) و هزینه یا نرخ بهره آن. WACC در مورد جریانهای نقدی عملیاتی حاصل از یک تجارت یا پروژه (در کلیه موارد به استثنای سرمایه گذاری و سود و هزینه و هزینه اما برای خدمات بیمه) اعمال می شود تا ارزش خالص فعلی (NPV) را تعیین کند.

در اینجا فضایی وجود ندارد که به جزئیات CAPM بروید. اما لازم به ذکر است که میانگین هزینه سرمایه برای یک سیستم بهداشت و درمان سود بزرگ و متنوع ، منطقه ای غیر با سود و سرمایه گذاری بیشتر از بدهی امروز از حدود 7 ٪ تا 10 ٪ است. این مبلغ شامل افزودنی برای حساب کردن این واقعیت است که بیشتر اوراق بهادار با تجارت عمومی بسیار مایع هستند و بیشتر سیستم های بهداشتی غیر انتفاعی ، به اندازه آنها ممکن است ، در هیچ کجا نزدیک به اندازه بیشتر معاملات عمومی ، برای انتفاعی نیست. سیستم های.

همچنین باید به عناصر مهمی از قبیل چگونگی رقابت در بازار و نوع تجارت در نظر گرفته شود. در زیر نشان می دهد که چگونه ممکن است هزینه سرمایه به طور متوسط بر اساس نوع موجودیت متفاوت باشد.

نمونه محاسبات سرمایه گذاری نمونه

اگرچه هزینه سرمایه ممکن است مانند علم به نظر برسد ، اما شامل قضاوت ذهنی قابل توجهی است. به عنوان مثال ، مطالعات بیشماری سعی در تعیین کمیت تخفیف ارزش (یا افزودن نرخ) سرمایه گذاران هنگام سرمایه گذاری در شرکت های کوچکتر و کم عمق یا هنگام گرفتن علاقه اقلیت در چنین بنگاه هایی دارند. تخفیف های معمولی از 20 ٪ تا 50 ٪ است. اما دقیقاً آنچه در حال اندازه گیری است و میزان همپوشانی عوامل مختلف مشخص نیست. ممکن است کسی دستورالعمل های مربوط به مطالعات مختلف را ذکر کند ، اما هنگام استفاده از تخفیف ، چه برای نقص و اندازه (برابر با نرخ بالاتر) یا برای منافع اقلیت ، هر سه عامل با هم همپوشانی دارند. در اینجا ، قضاوت ذهنی ، که از نظر تجربه آگاه است ، بسیار مهم است.

مالیات چطور؟

بسیاری از بیمارستان ها و سیستم های بهداشتی غیر انتفاعی به دلیل این واقعیت آشکار که مالیات کم و یا بدون مالیات پرداخت می کنند ، مالیات را در نظر نمی گیرند. اما شامل مالیات نیست ، یا با مأموریت مالیات یا افزایش نرخ تخفیف ، می تواند یک اشتباه باشد. غیرانتفاعی که نمی تواند مالیات را در نظر بگیرد ، حتی اگر در معرض آنها قرار نگیرد ، ممکن است صرفاً با توجه به وضعیت غیر انتفاعی آن ، پرداخت کند. این احتمالاً کاری نیست که یک سازمان بخواهد انجام دهد ، زیرا در صورتی که پرداخت بیش از حد به این نتیجه برسد ، می تواند منجر به از دست دادن معافیت مالیاتی شود.

IRR ، NPV و تلویزیون

مگر در مواردی که انتظار می رود یک پروژه یا کسب مشاغل دارای زندگی اقتصادی محدود باشد ، باید یک تلویزیون در محاسبه IRR و NPV محاسبه و مورد استفاده قرار گیرد. به طور کلی دو رویکرد برای این فرآیند وجود دارد.

اولین مورد استفاده از چند برابر در دوره نهایی یا درآمد نهایی یا درآمد است. این رویکرد اغلب در ارزیابی پروژه های غیر کرانه مانند مراکز جراحی سرپایی مورد استفاده قرار می گیرد ، که در آن چند برابر کسب مشهور است.

مورد دوم محاسبه تلویزیون با توجه به مدل رشد گوردون ، که نسخه مدل تخفیف سود سهام بهتر است. یک مدل رشد گوردون شامل ضرب جریان نقدی دوره نهایی به مبلغ یک به علاوه نرخ رشد دائمی (به طور کلی نرخ تورم) و سپس تقسیم محصول بر اساس مبلغ هزینه سرمایه منهای نرخ رشد دائمی است.

هر دو رویکرد در ارزیابی پروژه و ارزیابی کار می کند. با این حال ، از آنجا که تلویزیون ها غالباً حاکی از برتری ارزش کل هستند ، هنگام انجام یک ارزیابی بر اساس رویکرد درآمد (با استفاده از جریان نقدی با تخفیف) ، استفاده از مدل رشد گوردون اغلب ترجیح داده می شود ، زیرا استفاده از آن ممکن است به سادگی رویکرد بازار را تکرار کند ، که در آنچند برابر معاملات از معاملات قبلی اعمال می شود.

در هر صورت ، مقایسه این دو رویکرد اغلب آموزنده است و اگر تفاوت های بزرگی به نظر می رسد ، درک می کنند که چرا.

یک نظم و انضباط بهتر

بیمارستانهای غیر انتفاعی و سیستم های بهداشتی ممکن است تمایل به بازگرداندن پروژه با اهداف منافع جامعه داشته باشند. آنها باید پروژه ها را به گونه ای ارزیابی کنند که این دو ملاحظات را جدا کند و در صورت تمایل ، عدم پرداخت مالیات و/یا انتظارات کاهش یافته را به عنوان بیانیه ای کاملاً مفصل و قابل اندازه گیری از تصمیم برای حمایت از مزایای جامعه اعمال کند. در درون خود پروژه یا سایر پروژه ها یا برنامه ها.